Kuran-ı Kerim / KIYAME
"KIYAME suresi" için, toplam 40 ayet arasından 1 - 40 arası ayetler

Bismillâhirrahmânirrahîm

75 / KIYAME - 1

Lâ uksimu bi yevmil kıyâmeh(kıyâmeti).
Hayır, kıyâmet gününe yemin ederim.

75 / KIYAME - 2

Ve lâ uksimu bin nefsil levvâmeh(levvâmeti).
Ve hayır, levvame (kınayan) nefse yemin ederim.

75 / KIYAME - 3

E yahsebul insânu ellen necmea ızâ meh(mehu).
İnsan (öldükten sonra) onun kemiklerini asla biraraya getiremeyeceğimizi mi sanıyor?

75 / KIYAME - 4

Belâ kâdirîne alâ en nusevviye benâ neh(nehu).
Hayır, Biz, onun parmak uçlarını bile yeniden düzenlemeye kaadiriz.

75 / KIYAME - 5

Bel yurîdul insânu li yefcure emâmeh(emâmehu).
Hayır, insan, önündeki (zamanı) fısk ve fücur ile geçirmeyi ister.

75 / KIYAME - 6

Yes’elu eyyâne yevmul kıyâmeh(kıyâmeti).
“Kıyâmet günü ne zaman?” diye sorar.

75 / KIYAME - 7

Fe izâ berikal basar(basaru).
Artık bakışlar dehşetle kamaştığı zaman.

75 / KIYAME - 8

Ve hasefel kamer(kameru).
Ve Ay karardığı (zaman).

75 / KIYAME - 9

Ve cumiaş şemsu vel kamer(kameru).
Ve Güneş ve Ay birleştirildiği (zaman).

75 / KIYAME - 10

Yekûlul insânu yevme izin eynel meferr(meferru).
İzin günü, insan: “Firar edilecek yer nerede?” diyecek.

75 / KIYAME - 11

Kellâ lâ vezer(vezere).
Hayır, sığınacak bir yer yoktur.

75 / KIYAME - 12

İlâ rabbike yevme izinil mustekar(mustekarru).
İzin günü karar kılınan yer senin Rabbinin Huzuru'dur (Rabbinin Katı'dır).

75 / KIYAME - 13

Yunebbeul insânu yevme izin bimâ kaddeme ve ahhar(ahhâre).
İzin günü insana, takdim ettiği (yaptığı) ve tehir edip (yapmadığı) şeyler haber verilir.

75 / KIYAME - 14

Belil insânu alâ nefsihî basîreth(basîretun).
Hayır, insan kendi nefsine basirdir (şahittir).

75 / KIYAME - 15

Ve lev elkâ meâzîreh(meâzîrehu).
Ve mazeretlerini beyan etse bile.

75 / KIYAME - 16

Lâ tuharrik bihî lisâneke li ta’cele bihî.
O'na (Kur'ân-ı Kerim'i ezberlemeye), acele ederek, O'nunla (Cebrail (A.S) ile beraber) dilini hareket ettirme.

75 / KIYAME - 17

İnne aleynâ cem’ahu ve kur’ânehu.
Muhakkak ki O'nun toplanması ve okunması Bize aittir.

75 / KIYAME - 18

Fe izâ kara’nâhu fettebi’kur’ânehu.
Öyleyse O'nu okuduğumuz zaman, artık O'nun (Kur'ân'ın) okunuşuna tâbî ol.

75 / KIYAME - 19

Summe inne aleynâ beyânehu.
Sonra O'nun beyanı (açıklanması) muhakkak ki Bize aittir.

75 / KIYAME - 20

Kellâ bel tuhıbbûnel âcileh(âcilete).
Hayır, bilâkis siz çabuk geçeni (dünya hayatını) seviyorsunuz.

75 / KIYAME - 21

Ve tezerûnel âhıreh(âhirete).
Ve ahireti terkediyorsunuz.

75 / KIYAME - 22

Vucûhun yevme izin nâdıreh(nâdıretun).
İzin günü pırıl pırıl yüzler vardır.

75 / KIYAME - 23

İlâ rabbihâ nâzıreh(nâziretun).
Rab'lerine bakan.

75 / KIYAME - 24

Ve vucûhun yevme izin bâsireth(bâsiretun).
Ve izin günü çatılmış (kararmış) yüzler vardır.

75 / KIYAME - 25

Tezunnu en yuf’ale bihâ fâkıreh(fâkıretun).
Anlar ki kendisine çok kötü muamele yapılacak.

75 / KIYAME - 26

Kellâ izâ belegatit terâkıy(terâkıye).
Hayır, (can) köprücük kemiğine geldiği zaman (can boğaza gelince, ölmek üzere iken).

75 / KIYAME - 27

Ve kîle men râk(râkın).
Ve: “Kurtaracak kimdir?” denir.

75 / KIYAME - 28

Ve zanne ennehul firâk(firâku).
Ve o (dünyadan) ayrılacağını (öleceğini) anlamıştır.

75 / KIYAME - 29

Velteffetis sâku bis sâk(sâkı).
Ve ayakları birbirine dolaşmıştır.

75 / KIYAME - 30

İlâ rabbike yevme izinil mesâk(mesâku).
İzin günü, sevk senin Rabbinedir.

75 / KIYAME - 31

Fe lâ saddeka ve lâ sallâ.
Fakat o tasdik etmedi ve namaz kılmadı.

75 / KIYAME - 32

Ve lâkin kezzebe ve tevellâ.
Ve lâkin yalanladı ve yüz çevirdi.

75 / KIYAME - 33

Summe zehebe ilâ ehlihî yetemettâ..
Sonra böbürlenerek ehlinin (ailesinin) yanına gitti.

75 / KIYAME - 34

Evlâ leke fe evlâ.
Sana müstahaktır, bundan sonra müstahaktır (sen hakettin).

75 / KIYAME - 35

Summe evlâ leke fe evlâ.
Sonra sana müstahaktır, bundan sonra müstahaktır (sen hakettin).

75 / KIYAME - 36

E yahsebul’insânu en yutreke sudâ(sudân).
İnsan başıboş (sorumsuz) bırakılacağını mı zannediyor?

75 / KIYAME - 37

E lem yeku nutfeten min menî yin yumnâ.
(O), dökülen meniden bir damla değil miydi?

75 / KIYAME - 38

Summe kâne alakaten fe halaka fe sevvâ.
Sonra bir embriyo (cenin) oldu. Bundan sonra (Allah) onu halketti (yarattı), daha sonra da dizayn etti (düzenledi).

75 / KIYAME - 39

Fe ceale minhuz zevceyniz zekere vel unsâ.
Sonra da ondan dişi ve erkek olarak iki eş kıldı.

75 / KIYAME - 40

E leyse zâlike bi kâdirin alâ en yuhyiyel mevtâ.
İşte bunları (yapan), ölülere hayat vermeye kaadir değil midir?